Meer over Sophie

Drie jaar geleden heb ik een grote stap gemaakt in mijn leven. Ik ben gescheiden van de vader van mijn twee kinderen. Veel verdriet en pijn, maar ook een groot vertrouwen dat dit de juiste stap was voor mij. En daarmee voor mijn kinderen. Het was een stap naar mezelf.

Een jaar geleden heb ik nog een grote stap gemaakt en ben ik gestopt met het werk wat ik deed. Ik deed het werk vooral omdat het me veiligheid gaf. Een inkomen, zekerheid. Een hele goede reden, maar op een gegeven moment niet toereikend genoeg meer.

Bij beide stappen voelde ik de wens om mijn potentie te gaan leven, me vrij te voelen, te gaan voor mezelf, voor wat ik te bieden heb op deze wereld.

Het waren spannende stappen. Ik kwam (en kom nog steeds) veel van mezelf tegen. Grote angst, boosheid en verdriet. Het heeft me doen groeien en me meer op eigen benen doen staan. Ik stroom weer, ik doe wat ik wil, waarvan ik voel dat het goed voor mezelf is. Ik voel steeds meer vreugde. En natuurlijk valt er altijd te leren, te groeien, te aanvaarden, aan te kijken. En dat vind ik mooi. Soms voel ik weerstand tegen wat ik doe, wil ik mijn simpele baan weer terug, die zekerheid. Soms voel ik me klein en alleen, heb ik twijfels. Het feit dat dat er mag zijn en ik mezelf liefdevol mag omarmen en mag voelen wat ik dan nodig heb, is zo groot en mooi. Het doet me leven, meer en meer.

Mijn ervaring met de natuur

In alle stormen die ik doorstaan heb, is de natuur een groot anker gebleken. Een plek waar ik tot rust kom, rustig in en uit kan ademen. Een plek waar antwoorden verscholen liggen, waar emoties vrijelijk mogen stromen. Als mijn hoofd vol is met alles wat moet, met geluiden, met verwachtingen, verantwoordelijkheden, hoef ik maar even de natuur in te lopen, de lucht op te snuiven, om me heen te kijken, naar de geluiden te luisteren en ik voel weer ruimte. Met mijn blote voeten op de aarde, de wind die langs mijn gezicht strijkt en de geur van de bomen met zich meeneemt. 
Liggend op de bosgrond, een miertje dat over me heen kriebelt, een specht tikt in een boom op zoek naar lekkers. En meteen voel ik meer, klaart het op in mijn hoofd, ben ik op deze plek, in dit moment en gebeurt er altijd wel iets met me. Een helder inzicht, tranen, een vuurtje dat weer op laait, een gevoel van geluk. 
Toen ik het zwaar had tijdens mijn scheiding, heeft de natuur mij troost geschonken: het komt goed, je doet het goed. Ik maakte een lijstje voor momenten dat ik me alleen zou voelen, wie is er dan bij me. Onder andere de vogels en de bomen stonden daarop. Dat gaf me vertrouwen. 

Werken met mijn cyclus

De afgelopen jaren ben ik me meer gaan focussen op mijn menstruatiecyclus. Het heeft me doen inzien wat een kracht daarin verscholen ligt. Deze kracht wil ik meenemen in mijn werk. Dat betekent dat ik niet coach als ik in mijn menstruatie zit, dan trek ik mij terug en laat ik de goddelijke kracht van het bloeden haar werk doen. Om later uit mijn grot te kruipen en de wereld weer te betreden. Ik wil niet iedere dag hetzelfde zijn, dezelfde prestaties leveren, me op dezelfde dingen focussen. In de lente van mijn cyclus zal ik andere dingen zien bij een coachee dan in de herfst. In mijn zomer zal ik andere oefeningen doen dan als ik net gebloed heb. Ik laat me leiden door mijn cyclus.

Cursussen en opleidingen

"Sophie is een wezenlijke, pure, intelligente en een lieve sprankelende vrouw. Zij heeft de uitstraling met een harmonische oorspronkelijkheid in balans. Een mensen mens met een warm, welwillend en stralend hart. Zij ontroert met haar zuiverheid, warmte en wezenlijke liefde. Je voelt je veilig en vertrouwd bij haar, gedragen en omarmd. Zij doet de dingen grondig en toch lichtvoetig. Zij weet je te helpen om een blijvende verbinding met jezelf en je eigen natuur te creëren en hierop te leren vertrouwen, met haar kundigheid, zorgzaamheid en oprechte dienstbaarheid. Echt een topvrouw!"